Since last summer I have been working on a book about my parents.
It started of with just a translation of my dad's diary written during the first days of WWII. But it turned into a book... A book with images and short stories, observations written by both my parents and their 6 children. A snapshot of one family, but ultimately a story which would resonate with many families.
As we grew up in Holland and a lot of my family now lives in English speaking countries, Snapshots is in both English and Dutch. So the rest of this blog is also in English and in Dutch.
|
Cover of Snapshots Edited by Corina Duyn |
The compiling of Snapshots was like an Archaeological Dig. Unearthing the stories of my parents Jan and Miep Duyn.
It is filled with anecdotes and images about their lives. Although it is a book about one family, it has many universal elements: Anecdotes written by Miep about her childhood in The Netherlands of the 1930’s. Experiences of life during the WWII, written by Jan and Miep.
Some stories are funny; others will take your breath away. It concludes with memories written by their six children.
Snapshots is a book about the challenges of life, but also about resilience, creativity, and joy.
A5, landscape, paperback. 96 pages. Black and white. ISBN 978-0-9563589-5-0
Het opmaak van Snapshots was als een archeologische opgraving. Het tot licht brengen van de verhalen van mijn ouders Jan en Miep Duyn.
Het is gevuld met anekdotes en foto's over hun leven. Hoewel het een boek over één familie, het heeft vele universele elementen: Anekdotes geschreven door Miep over haar jeugd in 1930’s Nederland. Ervaringen van het leven tijdens de Tweede Wereldoorlog, geschreven door Jan en Miep.
Sommige verhalen zijn grappig; anderen zullen je de adem benemen. Het eindigt met herinneringen geschreven door hun zes kinderen.
Snapshots is een boek over de uitdagingen van het leven, maar ook over veerkracht, creativiteit en vreugde.
|
diary page from my mother Miep Duijn (Duyn) |
|
Sample page from the book-
Text in both Dutch and English |
Introduction
A few years ago plans were hatched to gather the whole Duyn family in Holland on the 4th June 2017, to celebrate the centenary of the birth of our dad, granddad and great-granddad Jan Duyn. He passed away in 1977 aged 59. Our family has not been together since the passing of Miep Duyn-Kleijne in 2007.
Two of my 5 siblings, Ina and Hans live in Holland, our country of birth. (Ina lived on two occasions in Ireland. Hans travelled the world during his twenties). Peter emigrated to Canada in 1971, but made Chile his home. Kees lives in Canada. Joop, and myself, Corina, live in Ireland.
For this reunion I was asked to translate the small diary written by our dad at the start of WWII. Some stories are funny. Others difficult to imagine: For hours and hours we ploughed through a damp and impassable forest path in a foggy, dark night, with nothing more than the pure reality of war to carry with us. Others are beautifully descriptive ... And then we had our finest moment: lying under the apple trees, smoking, happily telling each other of our experiences ...
But as I worked on transcribing and translating the very small handwriting, with the help of brothers Hans and Joop, this task turned into a much deeper project.
I found myself imagining my father in those moments. Wondered why he calculated the days and even seconds he was in the army. What was the story behind the Leipzig address?
I started to re-read stories in my mother diary, compiled while she was in her late 70’s: Snapshots and funny anecdotes of her childhood; experiences during the war; meeting her future husband Jan; starting a family.
And thus this project turned into an archaeological dig.
I unearthed stories, and photographs. Found the links between my dad and mothers’ words. Came across information in other notebooks, and explanations online. I bombarded my siblings with questions. I asked them for their memories. Many others were enlisted (see last page) during this dig.
This became a book of Snapshots. About family. About Challenges. Resilience. Creativity, and fun.
My dad suddenly died when I was 14. Through creating this book I became much more aware of his life, their lives, our lives. And of their influence on my (creative) life. All I can say is: ‘Thank You both’.
Corina April 2017
|
1939 Mobilisation. The Dam. Amsterdam |
|
Diary page from my father Jan Duijn (Duyn)'s diary |
|
My mother Miep, the year before she passed away. |
Introduktie
Een
paar jaar geleden werden er plannen gemaakt om de hele familie Duyn te
verzamelen in Nederland op 4 juni 2017, ter ere van de
honderdste geboorte dag van onze vader, opa, and overgroot-opa Jan Duijn (Duyn). Hij overleed in 1977, op 59 jarige
leeftijd. Onze familie is sinds het overlijden van Miep Duyn-Kleijne in 2007
niet meer samen geweest.
Twee van mijn 5 broers en
zussen, Ina en Hans wonen in Nederland, ons geboorteland. (Ina heeft twee maal
in Ierland gewoond. Hans heeft veel gereisd tijdens zijn twintiger haren) Peter
emigreerde naar Canada in 1971, maar woont nu in Chili. Kees woont in Canada.
Joop en ikzelf, Corina, wonen in Ierland.
Voor
deze reünie werd ik gevraagd om het dagboekje geschreven door onze vader aan
het begin van de Tweede Wereldoorlog te vertalen. Sommige verhalen zijn grappig.
Anderen moeilijk voor te stellen: Uren achtereen trokken we voort door een mul en
onbegaanbaar bospad in een mistige, donkere nacht met niets meer dan de pure
werkelijkheid van de oorlog mee te dragen.
Sommigen met prachtige
beschrijving... En toen beleefden en we
ons mooiste moment: het liggen onder de appelbomen, roken, gelukkig elkaar van
onze ervaringen te kunnen vertellen ...
Maar gedurende het overschrijven en vertalen van het zeer kleine
handschrift, met de hulp van de broers Hans en Joop veranderde deze taak in een
veel dieper project.
Ik werd me er van bewust dat ik
inbeeldde hoe mijn vader op die momenten was. Ik vroeg me af waarom hij de
dagen en zelfs seconden die hij in het leger was had berekend. Wat was het
verhaal achter het adres in Leipzig?
Ik begon de verhalen in mijn
moeder’s dagboek weer te lezen, verhaaltjes samengesteld terwijl zij in haar
zeventiger jaren was: knipsels en grappige anekdotes uit haar jeugd; ervaringen
tijdens de oorlog; ontmoeting met haar toekomstige echtgenoot Jan; het starten
van een gezin.
En zo werd dit project omgezet in
een archeologische opgraving.
Ik graafde verhalen en foto's
op. Vond de connectie tussen mijn vader’s en moeder’s woorden. Kwam informatie
tegen in andere schriftjes, en vond uitleg online. Ik bombardeerde mijn broers
en zussen met vragen. Ik vroeg naar hun herinneringen. Menig ander werd
aangesproken (zie laatste pagina) tijdens deze opgraving.
Dit werd een boek van
Snapshots. Over familie. Over Moeilijkheden. Veerkracht. Creativiteit en
plezier.
Mijn
vader stierf plotseling toen ik 14 was. Door het maken van dit boek ben ik me
veel bewuster geworden van zijn leven, hun leven, ons leven. En ook van hun
invloed op mijn (creatieve) leven. Alles wat ik kan zeggen is: ‘Dank u beiden’.
Further reading and links